Agur Xiberua,
bazter guzietako xokorik ederrena.
Agur sorlekua,
zuri ditut ene ametsik goxoenak.
Bihotzan erditik
bortzetan elki deitadazut hasperena.
Zu utzi geroztik
bizi naiz tristerik,
abandonaturik;
ez baita herririk,
Paris ez besterik,
zu bezelakorik.

​

Sor lekua utzirik gazte nintzelarikParisen sartu nintzen kuraiez beterik.Plazerez gose eta buruan harturikbehar nuela alegera bizibortzetan geroztiknigar egiten ditXiberua zuri.